Dla naszego organizmu toksyną może być wszystko, co szkodzi np. pasożyty, bakterie, wirusy, grzyby, pyłki roślin, gluten, mleko, substancje pomocnicze w szczepionkach, chemia, nawozy, spaliny, stres, urazy fizyczne, metale ciężkie, smog, traumy i ogniska zakaźne. Najbardziej znaczącym wewnętrznym źródłem toksyn, jednocześnie często niedocenianym są ogniska zakaźne – niedocenianym dlatego, że trudnym do zlokalizowania i zbadania przez większość metod diagnostycznych. Jednak za pomocą pól elektrycznych, częstotliwości i prądów można opisać funkcjonowanie komórek i ich zespołów. Można stworzyć mapę obciążeń organizmu. Salvia będąca zmodyfikowanym urządzeniem EAV, umożliwia dokładne określenie położenia ognisk zakaźnych, a także ich budowę i zawartość (materiał otaczający oraz treść ogniska zakaźnego).
Czym są ogniska zakaźne?
Można je opisać jako otoczkowe infekcje, wewnątrz ogniska zakaźnego znajduje się mikroorganizm, otoczką zwykle jest śluz. Często umiejscowione są w dobrym dla siebie środowisku na przykład na błonie śluzowej, pod nią lub w innych częściach któregokolwiek organu w układzie pokarmowym, oddechowym, nerwowym, na przykład w wątrobie, śledzionie, w nerwach, w tkance mięśniowej, w ścięgnach lub stawach.
Sama obecność ogniska zakaźnego w narządzie, nie zawsze oznacza, że narząd ten jest „chory”. Zwykle również badanie lekarskie nie wykryją żadnych zmian. Często jednak pojawiają się dolegliwości, których przyczyny – jak podkreślają klienci – nie znaleziono. O najczęstszych symptomach obciążeń przeczytasz TUTAJ.
Jak powstają ogniska zakaźne?
Ognisko zakaźne, posiada otoczkę więc po pierwsze muszą być odpowiednie warunki w organizmie aby taka otoczka powstała. Otoczka ogniska powstaje najczęściej w obecności śluzu, a ten jest m.in. produktem przemiany materii — mleka (mucyny, kazeiny), mięsa, tłuszczu, mąki, cukru i wielu innych. Im dłużej śluz pozostaje w organizmie powstają dogodniejsze warunki aby powstała trudna do usunięcia otoczka śluzowa.
Do powstania ogniska zakaźnego potrzebne jest również zakażenie, wewnątrz otoczki jest określony czynnik infekcyjny. Do zakażenia może dojść na dwa sposoby.
- Do zakażenia może dojść kiedy infekcja przedostanie się z organizmu matki do organizmu dziecka. Dziecko rodzi się już z niektórymi infekcjami jeśli w organizmie matki znajdują się ogniska zakaźne i infekcje dostaną się do krwiobiegu płodu, lub jeśli dziecko przechodzi przez zainfekowane drogi rodne. Dlatego jeśli kobieta planuje mieć dzieci, warto żeby wcześniej zadbała o usunięcie ognisk zakaźnych z organizmu.
Objawy zakażenia u dziecka nie muszą pojawić się od razu, ale dopiero w późniejszym okresie życia. Często okazuje się, że już niemowlęta cierpią na choroby przewlekłe, ich ogniska mogą powodować: astmę, egzemy, przewlekłe choroby układu oddechowego, wątroby, nerek, skóry, choroby nerwowe itp.
- Do zakażenia może również dojść podczas dorastania i w późniejszym okresie. Kiedy w organizmie osłabnie system obronny i mikroorganizm, pokona barierę śluzówek i skóry, przeniknie do komórek, wywołuje infekcję. Ma wtedy tylko jeden cel: rozmnożyć się. Układ odpornościowy natychmiast reaguje na tę infekcję i chcę ją zlikwidować. Im słabszy układ odpornościowy tym większe prawdopodobieństwo, że nie wszystkie mikroorganizmy zostają zniszczone. Jeśli układ odpornościowy próbuje je zwalczyć one poszukują w organizmie schronienia, w których mogą schować się przed komórkami układu odpornościowego. Takie schronienie znajdują w otoczkach ze śluzu. Otoczka stanowi izolację i ochronę przed komórkami i substancjami układu odpornościowego. Organizm z nimi nie walczy bo materiał otoczki jest tworzony z substancji, które powstają w naszym ciele, są wydzielane przez organy lub powstają z produktów przemiany materii. Mikroorganizmy, które ukrywają się w ogniskach zakaźnych, pozostają w gotowości, czekają na dogodną okazję do ponownego wyjścia i rozmnażania np. na osłabienie układu odpornościowego (ognisko nie jest dla infekcji dogodnym miejscem do rozmnażania).
Jeśli w ogniskach zakaźnych mikroorganizmy pozostają nieaktywne czy jest się czym przejmować?
Tak. Nie pozostają nieaktywne na zawsze, poza tym cały czas wytwarzają toksyny. Zdarza się, że ogniska się rozpadają, infekcja uwalnia się i powstają przewlekłe reinfekcje. Cały czas wracają, powtarzają się, często są to infekcje powodowane najróżniejszymi mikroorganizmami, np. bakteriami (Borrelią, Salmonellą, Mykobakterią), wirusami oraz grzybami. Infekcje pochodzące z ognisk najczęściej mają łagodniejszy przebieg ale powodują przewlekłe problemy. Ponadto mikroorganizmy zamknięte w otoczce są w gotowości do rozmnażania, wciąż produkcją toksyny, które przez otoczki przenikają do organizmu. Według Tradycyjnej Medycyny Chińskiej śluzowe ognisko zakaźne, uszkadza funkcję i działanie narządów. Wywołując między innymi brak energii i niską odporność organizmu na obciążenia fizyczne i psychiczne. Bezpośrednie oddziaływanie toksyn na tkanki i narządy, również zaburza funkcje komórek. Toksyny mikrobiologiczne mogą mieć mutagenny wpływ na genotyp i naruszać kopiowanie i działanie informacji genetycznej w konsekwencji wpływać na nasz stan zdrowia. Toksyny mają też wpływ na centralny, obwodowy i wegetatywny układ nerwowy oraz powodują zmiany w systemie, którym ten układ zarządza. Naruszają również funkcjonowanie układu odpornościowego, który podlega centralnemu układowi nerwowemu. Pod ich wpływem znajdują się również inne organy odpornościowe, jak szpik kostny i grasica. Toksyny drobnoustrojów pozostających w ogniskach zakaźnych naruszają też równowagę narządów odpowiedzialnych za równowagę hormonalną, przez co mają negatywny wpływ na funkcje niektórych, uzależnionych od hormonów narządów. Uszkadzają komórki, które są odpowiedzialne za produkcję enzymów, co wpływa na kolejne pośrednie dysfunkcje, np. na trawienie lub metabolizm. Zdarza się, że prowokują układ odpornościowy do reakcji poprzez przesycenie toksynami niektórych tkanek. Reakcja ta, nie musi być całkowicie fizjologiczna, ponieważ często wcześniej powodują usterki w funkcjonowaniu układu odpornościowego. Chodzi o powstawanie reakcji alergicznych i autoagresywnych, autoimmunologicznych. Niszczą one tkanki i tworzą idealne warunki dla kolejnych infekcji. Poprzez wytwarzanie toksyn, drobnoustroje zamknięte w otoczkowych ogniskach zakaźnych przygotowują swojego „gospodarza” do ataku innych bakterii lub też ich samych. Osłabiają jego system odpornościowy, zarówno od strony centralnej, jak i miejscowo, budując w ten sposób pozycję, która ostatecznie prowadzi do zwycięstwa mikroorganizmów.
Upraszczając, można powiedzieć, że wpływ ognisk zakaźnych stanowi problem zasadniczy w powstawaniu chorób przewlekłych.
W ogniskach zakaźnych mogą ukrywać się różne infekcje, najpoważniejsze bywają ogniska, zawierające bakterie boreliozy, toksoplazmozy, brucelozy, mykobakterie, drobnoustroje beztlenowe i bakterie gruźlicy (TBC), salmonelli, paciorkowce, gronkowce, wirus EB, wirusy powodujące zakażenia wątroby i wirusy herpes, grzyby (aspergiloza), Candida albicans (bielnik biały) oraz pleśniaki z grupy Mucor mucedo i inne, rzadziej występujące mikroorganizmy.
Warunki powstawania ognisk zakaźnych
Na powstawanie ognisk zakaźnych mają wpływ następujące czynniki:
- Stres tkankowy. Tkanka, w której umiejscawia się stres, czy to powstały wskutek zewnętrznych przyczyn, czy też spowodowany czynnikami wewnętrznymi, jest bardziej podatna na ogniska zakaźne.
- Styl Życia. Przede wszystkim niewłaściwy sposób odżywiania, jest kolejnym istotnym czynnikiem dla powstania ognisk, ponieważ dostarcza głównego budulca dla ich otoczek.
- Garnitur genetyczny. Metabolizm w sposób szczególny, ale również inne czynniki np. wydolność systemu odpornościowego oraz pozostałych systemów obronnych, znajdują się pod wielkim wpływem garnituru genetycznego. W oparciu o anamnezę (wywiad) możliwe jest wytypowanie osób, które będą posiadać znaczną tendencję do powstawania ognisk zakaźnych.
- Środowisko zewnętrzne. Obecność pierwiastków radioaktywnych, metali toksycznych, substancji chemicznych, spalin, antybiotyków i innych obcych substancji w naszym otoczeniu powoduje znaczne toksyczne obciążenie dla ludzkich tkanek.
Te czynniki są elementami decydującymi w powstawaniu ognisk zakaźnych oraz chorób przewlekłych. W przypadku, gdy osoba jest dobrze „zaopatrzona” w mechanizmy antystresowe i posiada dobry garnitur genetyczny, nie musi skrupulatnie rozwiązywać kwestii swojego odżywiania, ponieważ jej predyspozycja do powstania ognisk zakaźnych jest niewielka.
W sytuacji odwrotnej, gdy mamy organizm, będący pod wpływem dużego stresu, posiadający tendencję do występowania ognisk zakaźnych, wówczas powinno się mu ograniczyć szkodliwe produkty w jadłospisie.
Organizm z nieodpowiednio wyposażonym garniturem genetycznym, który znajduje się pod wpływem stresu, musi mieć bardzo dokładnie ustalony sposób odżywiania, jeśli chce się spowolnić proces powstawania ognisk zakaźnych i ich negatywnego działania. Warto również pracować z epigenetyką czyli wzorcami, instrukcjami kopiowania kodu genetycznego.
Wykrywanie ukrytych ognisk zakaźnych
Współczesna medycyna często poszukuje ognisk zakaźnych w migdałach, wyrostku robaczkowym i innych miejscach naszego organizmu. Jednak możliwości diagnostyczne w tym zakresie są ograniczone. Metody obrazowe praktycznie nie są w stanie uchwycić tych organicznych, niekontrastowych i mikroskopijnych tworów. Immunologiczne badanie krwi również nie przynosi wielu dowodów, ponieważ system odpornościowy nie wytwarza przeciwciał dla infekcji ukrytych w ogniskach zakaźnych. Ogniska zakaźne bywają też umiejscowione w tkankach pod śluzówkowych lub podskórnych, dlatego nie są wykrywane za pomocą metod endoskopowych jak np. gastroskopia, kolonoskopia.
Potrzebna okazała się metoda wykrywania ognisk zakaźnych. Można to zrobić za pomocą zmodyfikowanego urządzenia EAV, które umożliwia nam nie tylko dokładne określenie położenia ognisk zakaźnych, ale także ich zawartość zakaźną. Urządzenie to pozwala ustalić trzy, istotne dla rozpoznania ogniska, parametry: położenie, materiał otaczający oraz treść ogniska zakaźnego. Wszystkie te dane są niezbędne dla procesu oczyszczania organizmu z toksyn.
Oczyszczanie ukrytych ognisk zakaźnych
Likwidacja ognisk zakaźnych i ich oczyszczanie stanowi główny trzon „medycyny detoksykacyjnej”. Bez wcześniejszego usunięcia ognisk zakaźnych trudno wyobrazić sobie proces, który mógłby uwolnić człowieka od chorób przewlekłych. Usuwanie ognisk zakaźnych rozpoczyna się dopiero wtedy, gdy doprowadzimy do rozkładu otoczki. Wtedy uwolniona infekcja zostaje zlikwidowana przez system odpornościowy. Nie jest to proces oczywisty, aby rozpuścić otoczki ogniska zakaźnego opracowano system kierowanej i kontrolowanej detoksykacji. Rozpoznanie lokalizacji i treści ogniska umożliwia wybranie ścieżki rozpuszczania ognisk zakaźnych. Co skutkuje ukierunkowaniem systemu odpornościowego na konkretny typ infekcji i oczyszczanie konkretnej tkanki i narządu.
źródło: Detoksykacja w praktyce według dr Josefa Jonasa